مدت طولانی که نسبتا به طول انجامید از تمامی دوستانی که به من لطف داشته اند و با پیستهای خویش پیگیر غیبت من بوده اند نهایت سپاسگذار ی را می نمایم .
تقدیم به روح بلند تمامی پدران و پدر خویش که به رحمت خدا رفته است.
پدرم کارگربود
به مزرعه می آمد
با آخرین ستــــاره
از آسمان صبح
و باز می گشت
با اولین ستاره
در آسمان شب
پدرم خورشیدبود
سلمان هراتی
سلام به حسین اقای گرامی
خدا پدر بزرگوارتان را رحمت کند و روحشان شاد...
گفتید غیبتتون برای شناخت بهتر از خود،امیدوارم تا همه ما بتونیم روزی خوب خودمون رو بشناسیم چون اگه خود رو بشناسیم بیشتر به عظمت خداوند پی میبریم خودشناسی مثل خدا شناسی زیرا بهترین افریده خداوند انسان بوده ...
تسلیت بنده را پذیرا باشید برای پدر گرامیتان
موفق باشید
با نوشته هات خیلی دلم و سوزوندی.
کاش همیشه همینجوری بنویسی.
دفعه دیگه که اومدی پیشم بهم بگو که نوشته جدید گذاشتی.
بهم این اجازه ارو بده که نوشته هات و در اولین فرصت بخونم.
سلام حسین اقای گرامی
چون نامه ی اعمال مرا پیچیدند
بردند به میزان عمل سنجیدند
بیش از همه کس گناه ما بود ولی
آن را به محبت علی بخشیدند
عیدتان مبارک
سلام استاد
از اینکه آمدید تو
وبلاگم منونم
سر بلند باشید
در روزگاری که هوایش خیلی مبهم است و مردمانش در بیشه‌زار روزمرگی گم شده و بدجور دچار بی‌خیالی شده‌اند؛ بی‌خیال عموزنجیرباف و زنجیرهای بافته و نبافته‌اش- از هرچه غفلت قلم- از هرچه مگوی عجیب- نقطه‌نقطه نقطه‌چین‌ها را کنار زده و می‌نویسم .
با یک غزل به نام صبور هر شب یلدا به روزم و منتظر انتقادات و نظرات شما مهربان بزرگوار.
به دیدارم بیا و در ازدحام زمزمه‌های شب یلدا، اضطراب درجه بالای تب دلم، را رقم بزن.
یا حق
سلام به حسین اقای گرامی
شب یلدا بر شما و خانواده گرامی مبارک
موفق باشید